LJ.. Trebalo bi nesto napisati...Iz pera g-sn...Jerotica...
Duboko ukorenjene ljudske osobine...strpljenje i nestrpljenje...mislih nesto na tu temu...citah nesto jos o tome ...
Pa...nesto ovako...
Kazu...Bog je strpljiv...djavo je nestrpljiv!Jos su stari Rimljani (a verovatno pre njih i stari Grci) izvanredno tacno uocavali:Omnis festinatio ex parte,diaboli est!-Svako nestrpljenje dolazi od djavola!
Svaki greh potice od nedovoljnog strpljenja u istrajavanju Dobra-kaze Tulijan.
Apostol Pavle u Poslanici Rimljanima :''Nadom se spasavamo...A nada koja se vidi nije nada.Jer kad ko vidi nesto kako da se nada?Ako li se nadamo onome sto ne vidimo,cekamo sa strpljenjem''.Sa strpljenjem ,cekamo dakle sopstveno preumljenje,sa strpljenjem se borimo protiv strasti greha u sebi,sa strpljenjem se odnosimo prema nestrpljenju drugih ljudi prema nama,sa strpljenjem cekamo kraj ovoga zivota...
Ako imamo strpljenja u sebi,svako zlo i nepravda upereni protiv nas,uskoro prestaju,slomljeni o stenu nase strpljivosti.U protivnom,na zlo odgovaramo zlim i time ga uvecavamo,ili nas potisnuto,nepreradjeno zlo,razjeda iznutra..
Zaista,kad god smo nestrpljivi,djavolji smo ucesnici,ili,za one kojima se ne svidja spominjanje djavola,jer ne zele da ga prepoznaju u sebi,zarobljenici smo sopstvenih strasti,neprepoznatih,ili,prepoznatih,ali neoplemenjenih..
V.Jerotic...''Samo dela ljubavi ostaju''
Nego...
Neprestano propovedamo protiv strasti...pripisujemo im sve ljudske nevolje,a zaboravljamo da su one takodje izvor svih nasih uzivanja...D.D.
No...strasti su sokovi duha i ako ih je previse,od njih oslabi mudrost...Bltasar G. I M.
grupa the birthday massacre, pesma 'the dream', inserti iz filma 'labyrint' i tekst pesme mi je trenutno na umu:
Her fabulous invention, what strange imagination shown
Her gloroius intentions, a sea of doubt beneath her own
It said "you're not the first to dream this, little girl
You know it's never happened once in this world
It never crossed my mind that one so young could hope to find a power greater then my own"
She never did what they told her to
And they'll never see her dream come true
The edge of revelation, believing all the stories told
A final moment taken before this story's end unfolds
It said "you're not the first to dream this, little girl
You know it's never happened once in this world
It never crossed my mind that one so young could hope to find a power greater then my own"
She never did what they told her to
And they'll never see her dream come true
Now she flies over clouds in twilight skies
Nothing to bind her, no one will find her this high
Far above the rainy weather
All plans have come together
And for the first time she feels just fine
i prevod:
Njen fenomenalni izum, kakva se cudna imaginacija pokazala
njene slavne namere, more sumnje ispod njenih
reklo je “nisi ti prva, mala devojcice, koja ovo sanja
znas da se nikad nista na ovom svetu nije desilo jednom
nije mi nikad palo na pamet da neko tako jak moze da se nada da ce naci moc jacu od moje”
nije nikad uradila ono sto su joj kazali da uradi
i oni nikad nece videti ostvarenje njenog sna
na rubu otkrovenja, verujuci u sve ispricane price
konacni trenutak pre nego sto se odmota kraj price
reklo je “nisi ti prva, mala devojcice, koja ovo sanja
znas da se nikad nista na ovom svetu nije desilo jednom
nije mi nikad palo na pamet da neko tako jak moze da se nada da ce naci moc jacu od moje”
nije nikad uradila ono sto su joj kazali da uradi
i oni nikad nece videti ostvarenje njenog sna
ona sad leti iznad oblaka po nebu u sumrak
nista je ne vezuje, niko je nece naci na ovoj visini
daleko iznad kisnog vremena
svi planovi su se sastavili
i po prvi put ona se oseca zaista dobro
pesma za dusu....za sirenje krila i let punom snagom @danka
'uistinu, sve se krece u vasem bicu, stalno se prigrljujuci, ono sto se zeli i od cega se zazire, ono sto vam je odbojno i ono sto volite, ono za cim tezite i ono cemu biste da umaknete. sve se to krece u vama poput svetala i senki, cvrsto priljubljenih u parovima. a kad neka senka izbledi i nestane, svetlo sto cili postaje senka nekom drugom svetlu. i kad tako sloboda vasa izgubi okove svoje i sama postaje okov jedne vece slobode'. h. dzubran
Snijeg je, najkraće rečeno, nekakav srednji oblik između kristalnog svijeta
čiste geometrije i ovog svijeta obojenih i traljavo ostvarenih oblika koji se ospu
sami od sebe. S onim svijetom ga vezuju struktura pahulje, hladnoća,
ravnodušnost i tišina, a s ovim svijetom oku vidljiva strukturacija, nestalnost,
mekušnost i glupo doslovna prisutnost u ovome neposredno datom. Ta se
granična pozicija snijega sasvim jasno vidi u njegovoj bijeloj boji koja nije od ovog
svijeta, koju u priručnicima o simbolici boja nazivaju bojom odsutnosti i ponekad
bojom smrti jer je bijelo odsutnost boje, a pri tom je, bez obzira na priručnike za
nježne duše, tako tupo i doslovno prisutna, tako neporecivo vidljiva da je snijeg
sasvim neproziran. Snijeg je, dakle, grešni iskorak onog svijeta prema ovome ili isto
toliko grešan pokušaj ovog svijeta da se dozivanjem smrti pokrene prema
onome.
Snijeg je jedina materija koja svojim kretanjem prozvodi tišinu. Molim da
se ovo shvati doslovno jer snijeg koji pada ne podržava u nekom čovjeku njegov
subjektivni dojam tišine nego proizvodi sasvim objektivnu tišinu koja sasvim
stvarno i sasvim objektivno prigušuje stvarne i objektivne zvukove ovog svijeta.
Snijeg je bijel, što znači da barem na simboličkoj i na doživljajnoj razini znači
odsustvo stvari i života koji po svojoj prirodi pripadaju ovome svijetu. Snijeg je
hladan i ravnodušan jer po svemu jednako prostire spokojnu bijelu tišinu. Snijeg
je, uostalom, čist sve dok se ne pomiješa s ljudskim djelima, a od sebe je i po
sebi je čisto samo ono što nisu tijelo, ovaj svijet i život.
"Ne pada snijeg da pokrije brijeg nego da svaka zvijer pokaže svoj trag"
kaže jedna pučka mudrost koja je sama dovoljna da opravda svako moguće loše
mišljenje o pučkim mudrostima jer je, naravno, pretenciozna besmislica o čemu
dovoljno govori priroda snijega. Ne tiču se snijega ni brijeg ni zvijeri - sve
zajedno ili svaka ponaosob, a ne tiču ga se, pravo govoreći, ni pučke mudrosti.
On, uzvišeno čist, prekriva sve, šireći svijetom tišinu i ravnodušnost koje zrače iz
savršene kristalne strukture njegovih pahulja. Kao lijepa bijela smrt.
Ne znam radi li se o bizarnom nizu podudarnosti, o mojoj sklonosti da u
svemu tražim neki red i logiku
'lepota je zivot kada zivot skine koprenu sa svoga svetog lica. a vi ste i zivot i koprena. lepota je vecnost sto se ogleda u ogledalu. a vi ste i vecnost i ogledalo.'
'u ceznji vasoj za vasim gorostasnim sopstvom lezi vasa dobrota, a ta ceznja je u svima vama' h. dzubran
Sa pronalaskom slova odmah započeše i mahinacije čovekovog srca.Laž i greška narasataše svakodnevno;parničenje i zatvori dobiše svoj početak,kao i naopak i izveštačen govor,koji u svetu toliko mnogo konfuzije izazva.Zbog svega toga seni preminulih plakahu po čitavu noć.Ali,sa druge strane,sa pronalaskom slova i sav uljudan razgovor i muzika nastadoše,a razum i pravda postadoše vidljivi;odnosi života behu određeni,a zakoni utvrđeni;vladari su imali trajan poredak da se prema njemu mere;naučnici autoritete koje će štovati,istoričari,matematičari i astronomi nisu mogli da učine ništa bez slova.Tamo gde slova nisu svedočila o događajima prošlim,seni su mogle da plaču od podneva do ponoći,a sa nebesa je lila krv,jer tradicija je mogla da zagovara ono što joj se svidi.Tako da su slova donela mnogo više dobra nego zla,a kao zalog tog dobra,sa neba je pljuštalo zrelo žito onoga dana kada su prvi put bila pronađena.
henri noel hemfris,nastanak i razvoj veštine pisanja(1853 )
Sada nesto...proslo je odavno tri.....prvo muzika...
Ennio Morricone- Chi Mai
Zamoljavam...(NE CITATI BAS PRED OVE PRAZNICNE DANE)...na mene ne utice...ko je osetljiv...na...
Ali,oni ,koji smrt shvataju kao visi nivo svesnosti i stepenicu iznad zivota ...mogu...
Tema ...koja mene jako interesuje..strah od smrti...i ovo smanjivanje slova je ..(.kasnije o tome)...
Nista novo..slova o strahu...ali ne mozemo govoriti ,dok ne definisemo sam fenomen...tj..''kraljicu fenomena''...smrt...
Jedno bez drugoga ne moze...nikako bas...no...jako je tesko privoleti se nekom carstvu po tom pitanju''jer niko ziv nikada nije dokucio iskustvo sopstvene smrti da bi verodostojno mogao da je opise''Fenichel...
sta mislite...''bez smrti u zivotu ne bi bilo sjaja''...dobra misao...vise nego dobra...
ima jos bolje nesto...
Smrt je zacin zivota.Jedino,ona daje ukus trenucima,jedino se ona ne bori protiv njihove bljutavosti...Njoj dugujemo gotovo sve.Dug zahvalnosti koji joj povremeno vracamo najvise nas bodri na ovome svetu... Sioran...
Svidja mi se ovo...deluje tako mocno i istinito...
U mitovima Grka...duh Smrt.i..Tanatos...je sin ''tamne noci'',Erebove sestre,koja ga radja,''a da nije spavala ni sa kim''...
Radja se istovremeno kao i moros(sudbina) i ''crna Kera'' koja ljudima sisa krv...Zatim..;pod okriljem noci...Sarkazam,Ocajanje, hesperide,tri Parke,Nemezis,Podvala,Starost i Borba,a ona radja Muku,Zaborav,Glad,Bolove,Meteze,Ubistva i Svadje:braca i sestre...sve posasti postojanja...Jedino,Hipnosa(sna),koji je Tanatosov brat,blag i tih prema ljudima...
Znamo ,da se umire oduvek...no,ona nije nista izgubila na svezini ,a i dalje je tajna nad tajnama..S...
Bas sam nasla o cemu cu u ove zimske dane...pred praznike .i .pred nesvakidasnje emocionalno opustanje i predanost culnim uzivanjima prevashodno vezanim za ''organe za varenje''...
Hajde sad nesto iz liter. Dr.Lj.Erica...
Smrt-visoko individuelni fenomen...i svesnost o njoj se razlikuje ...
Strah od nje...emocionalna reakcija svesna ili nesvesna pred opasnoscu prestanka zivota...
I danas postoji ...vise pitanja ,nego odgovora...u vezi nje i straha ...
Postoji niz problema u definisanju pojma straha od smrti i mnogo teskoca u njenom odredjivanju ...no jedan od osnovnih je ...kako pronaci tananugranicu u shvatanju izmedju normalnog straha od smrti i patoloskog koji mnogo toga loseg proizvodi u zivotu svakog pojedinca...
Bas je mracno...hajde da zavrsim za ovu noc...sa filozofijom...
Zna se da filozofija i smrt i strah od nje stavlja u centar svojih rasprava,pa tako je pomogla i podarila osnovu za psiholosko odredjenje ovih fenomena,narocito egzistencijalnog i fenomenoloskog pristupa...u psihologiji...
O Platonu cu drugi puit samo da kazem da je on postavio temelje filozofskom razmisljanju o smrti karakt.za zapadnu kult. posebno ucenje o besmrtnosti...dusa je besmrtna...i td...ne moze biti smrcu pogodjena...ona ima sopstvenu egzistenciju..i u trenucima smrti oslobadja se tela...
ja sada hocu da citiram Epikura..koji je divno rekao...a i time da zavrsim...
''Privikavaj se na shvatanje,da nas se smrt nista ne tice,jer je sve dobro i zlo u osecanju,a smrt je gubitak osecanja.Stoga,saznanje da nas se smrt ne tice,omogucava da uzivamo u smrtnom zivotu.Ono nam,naime ne namenjuje beskrajno vreme,nego nam uklanja zelju za besmrtnoscu.Nema,doista,u zivotu nicega strasnog za onoga ,koji je jasno shvatio,da nema nicega strasnog u nezivljenju.Ko dakle kaze,da se boji smrti ne zato sto ce mu zadati bol,kad dodje, nego zato sto mu vec sada zadaje bol time ,sto ima da dodje,lud je.Tako nas se to,toboze,najstrasnije zlo,smrt,nista ne tice,jer dok postojimo mi,nema smrti,a kada dodje smrt,tada vise nema nas..Smrt se dakle, ne tice ni zivih ni mrtvih,jer se na prve ne odnosi,a onih drugih vise nema''
uhhhhhhhh...
