|
Poslao: 11 Jun 2009 18:59
|
offline
- Pridružio: 07 Avg 2008
- Poruke: 2528
- Gde živiš: VII kat
|
Tačno saten, nastavljaš 
Malo da dopunim. O Feliksu Feneonu:
Citat:Félix Fénéon (1861-1944) was a French anarchist, editor, and art critic in Paris during the late 1800's. Born in Turin, he moved to Paris at the age of 20 to work for the Ministry of Defense. He attended the Impressionist exhibition in 1886, later coining the term "Neo-Impressionism" to define the movement led by Georges Seurat. He was the first french publisher to publish James Joyce. In 1892, the French police searched his apartment, claiming him to be an active anarchist. That summer, along with other intellectuals and artists, Fénéon was placed on trial, a case which is now know as The Trial of the Thirty. Although the charges were dismissed, he was discharged from the Ministry of Defense. Famously painted by Paul Signac, the painting now hangs in New York's Museum of Modern Art.
http://recollectionbooks.com/bleed/Encyclopedia/FeneonFelix.htm
A Pol Sinjak je napisao i esej "Od Ežena Delakroa do neoimpresionizma" gde je razvio teoriju o poentilizmu:
Citat:"Neoimpresionisti, kao i impresionisti, imaju na paleti samo čiste boje. Oni potpuno odbijaju bilo kakvu mešavinu (na paleti), osim, da se razumijemo, onu susednih boja na kromatskome krugu. ... S optičkom mješavinom toga malog broja čistih boja, i varijacija njihovih razmjera, oni postižu beskrajnu količinu boja, od najintenzivnijih do najsivijih."
|
|
|
|
|
Registruj se da bi učestvovao u diskusiji. Registrovanim korisnicima se NE prikazuju reklame unutar poruka.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 12 Jun 2009 14:23
|
offline
- Lomova
- Prijatelj foruma
- Pridružio: 23 Dec 2006
- Poruke: 973
|
Da, da, Baljšoj. Ko da pohvata arhitekte kad je jadničko goreo više puta ( i sagrađen je na mestu izgorele Petrovke), a bio i bombardovan za vreme Drugog sv. rata. Pored Andreja, pominje se i Joseph Bové, a Alberto Cavos je radio rekonstrukciju posle požara 1853.
Goreo, ali je i dalje jedan od najvelelepnijih( i najznačajnijih) teatara.
Idemo li dalje jelkice?
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 14 Jun 2009 03:06
|
offline
- Pridružio: 07 Avg 2008
- Poruke: 2528
- Gde živiš: VII kat
|
Jeeee, ale, ale, ale!! 
Sad, za kaznu što je pitanje ovako dugo čekalo na odgovor, ima da čitate o Rosanskom četvorojevanđelju 
Ti Lomova ne, pošteđena si, ti daj novo pitanje
Citat:Ali u purpurnom rukopisu VI veka, koji je Adolf Harnak otkrio u katedrali u Rosanu - a koji je srodan purpurnom rukopisu iz Sinope, kao i jednom stvorenom na dvoru u Carigradu, tzv. Dioskoridovom kodeksu, te se stoga rosanski rukopis mora uvrstiti u umetnički krug glavnog grada - postoje dve značajne evharistične slike, koje zajedno čine celinu. One nemaju ničeg zajedničkog sa pashalnom gozbom, na kojoj Hristos pere noge Petru i učenicima; ova scena, koju mi zapadnjaci rado označavamo kao tajnu večeru, u Codex Rossanensis čak šta više odvojeno je predstavljena i to na način mozaika sa Tajnom večerom, kojom počinje ciklus Stradanja na južnom zidu crkve San Apolinare Nuovo. Ovde su naprotiv u pitanju šestorica učenika, odevenih u belo, koji idu prema Hristu, odevenom u purpur i zlato, da bi iz njegove ruke primili jednom hleb a drugi put vino koje Hristos pruža u putiru; sem Petra, koji predvodi šestoricu da prime vino, ni jedan drugi apostol nije ikonografski obeležen. Svečanost ove communio apostolorum je takođe - kao i na drugim slikama - podvučena pomoću dva starozavetna cara (David i Solomon) i dva proroka (Mojsije i Ilija); oni su predstavljeni u obliku poprsja ispod svečanog čina i pokazuju prema ovom misteriju. Primanje čestica je ovde, dakle, projektovano iz crkvenog liturgijskog običaja natrag na prvobitnu Crkvu: Isus je bio prvi prvosveštenik, koji je delio pričešće na način na koji se od onda davalo prilikom svečanosti evharistije. Reč je, dakle, o jednoj vrsti dokazne slike; moglo bi se i reći o ustanovljenju pričešća, dakle i crkvenoj kultnoj slici. Trojica od apostola skrušeno se približuju, savijenog tela i ispruženih ruku, da bi izrazili svoju težnju za hranom besmrtnosti. Sledeći pokriva svoje ruke, onaj za njim pun poštovanja prima vino odnosno hleb, a prednji podiže ruke u molitvi zahvalnici posle prijema čestica, kao sveštenik posle pretvaranja čestica u telo i krv Hristovu.
To je jedna od najznačajnijih kompozicija hrišćanske antike i stoga je osobito važno gde je nastala; to što je u carskoj purpurnoj bibliji iz Rosana ova scena podeljena na dve stranice pokazuje da je ovde već bila sekundarno upotrebljena.
...
Naša analiza je pokazala da kompozicija communio apostolorum pripada stalnom sastavu liturgijskih kompozicija justinijanske crkvene umetnosti, da je nastala u oltarskom prostoru i da tu, pod prestolnom slikom u apsidi, zajedno sa nizom četvorice crkvenih otaca, ističe apsidu.
Fridrih Gerke Kasna antika i rano hrišćanstvo (edicija Umetnost u svetu).
|
|
|
|
|
|
)
