Pada kiša, bolucka me glava, vrijeme je gadno...pa se sjetih kako je vrijeme i prije znalo da bude gadno, a ja srećna i bezbrižna...nedostaju mi neki ljudi, neko vrijeme (vremenske prilike i ne-prilike i vrijeme koje je prošlo) i opet sam nostalgična i slušam Pink Floyd
Wish you were here
So, so you think you can tell Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?
And did they get you to trade your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange a walk on part in the war for a lead role in a cage?
How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,
Running over the same old ground.
What have you found? The same old fears.
Wish you were here.
voljela sam i bila voljena, ali emocija iskrenog nepomućenog prijateljstva je nešto što me ostavlja bez daha...čemu se divim i čudim da sam imala sreću da iskusim...
Trazi se ...
jedan svet prekljuce iscezao.
Trazi se nada,ona davna nada polagana u sebe same i vreme
koje dolazi.
Traze se svi oni, koji su nas raznosili komad po komad,deo po deo,
delove naseg vremena,nase ljubavi ...
Traze se da vrate ljubav ...
Trazi se onaj ulicni casovnik, na banderi, pod kojim smo cekali onaj sat sto jos uvek otkucava u nasem pamcenju.
On se trazi ...
I on se trazi,
taj zivot sto promice od danas do sutra,
onaj zivot sto je kolao,kljuco, puzio, preklinjao,molio ,
voleo, cekao, zaustavljao se ...
Podizao i ponovo padao ...
I opet se dizao ispod onog ulicnog casovnika, koji se trazi, a koji je ko zna kuda odnesen.
I on se trazi ...
Momo Kapor
|