offline
- Pridružio: 11 Jun 2008
- Poruke: 36
- Gde živiš: Sever Gornje Mezije
|
Skrenuo bih pažnju na neke momente koji povezuju pojavu Grigorija Jefimoviča ''Raspućina'' i sektu ''hlisti''.
Na sajtu ''Večernjih novosti'' postoji feljton od 20. februara 2007. Srđana Ercegana baš o Raspućinu.Feljton (''Raspućin – mit 20. veka'') ima 12 nastavaka.U 4. i 5. nastavku (23. i 24. fabruar) piše: «OD kada je car Petar Veliki ukinuo ruski patrijarhat, ne bi li tako oslabio previše moćnu crkvu, koja je često bila u opoziciji prema njegovim reformama, ruska crkva je postala samo jedna od poluga moći ruskih careva. U vreme Raspućinove mladosti, na čelu ruske crkve nalazio se veliki prokurator Konstantin Pobedonoscev, moćan čovek za koga su savremenici govorili da je kao mraz, „zaustavlja truljenje, ali i sprečava da izniknu novi pupoljci“. Njega je na taj visoki položaj postavio car Aleksandar III, inače lično veoma pobožan čovek, ali i autoritaran vladar, koji je odlično znao da izabere adekvatnu ličnost, koja će svim silama braniti apsolutni carski uticaj u crkvi. Na taj način, crkva je zapala u nezdravo stanje letargije i postala nezainteresovana za ozbiljne probleme, koji su potresali rusko društvo, na njegovom putu ka strašnoj revoluciji.
JOŠ od vremena reformi koje su sproveli car Aleksej Mihajlovič i ruski patrijarh Nikon, ne bi li u crkvenim tekstovima ispravili vremenom nastala odstupanja od pravovernog pravoslavlja, Sibir je služio kao utočište raznim šizmatičkim i jeretičkim učenjima, surovo proganjanim od ruskih careva i državne, pravoslavne crkve. Takozvana Staroverna crkva, koja se pridržavala iskvarenih tekstova pre Nikonove reforme, prognana je u guste sibirske šume gde je kroz proces verskog sinkretizma sa preživelim paganskim učenjima, izrodila mnogobrojne sekte. Najbrojnija i najuticajnija bila je sekta hlista.
Raspućin je pred Tobolskim teološkim konzistorijem optužen da pripada sekti hlista. Prva crkvena istraga o ovom pitanju, dogodila se 1903. godine, kada je Raspućin, kao „Božji čovek“, kod crkvenih vlasti izazvao podozrenje zbog svog sumnjivog ponašanja prema ženama, koje su dolazile da ga vide čak iz Peterburga, kao i zbog svojih propovedi o skrivenim biblijskim porukama. Crkveni istražitelj je stigao u Pokrovsko, saslušao Raspućina i njegove sledbenike, pregledao „podzemnu kapelu“ i utvrdio da nema dokaza koji bi potkrepili tešku optužbu iznetu pred teološkim konzistorijem.
[...] Od pripadnika sekte hlista, s kojima se gotovo sigurno sretao i koji su na njega izvršili presudan uticaj, Raspućin se naučio iluzionističkim veštinama i paganskoj, šamanskoj mistici».
Na gay-serbia.com/teorija/2002/02-07-28-rusija/index.jsp je zanimljiv tekst Simona Karlinskog «Homoseksualnost u Rusiji: kratak uvod» koji govori o sažetom istorijatu ruskog homoseksualizma od srednjeg veka do post-staljinističkog doba.Za 18. i 19. vek piše pored ostalog i ovo: «Među zapadnim idejama koje su posle Petrovih reformi uvezene u Rusiju bila je i homofobija. Tokom 18. i 19. veka izraženi muški homoseksualizam moskovitskog perioda u velikoj meri je postao prikriven. Medju siromašnijim slojevima i u udaljenim severnim oblastima, tolerancija i prihvatanje homoseksualnog ponašanja preživelo je u seljačkim eshatološkim sektama koje su se odvojile od staroveraca. Jedna od tih sekti, tzv. "Hlisti" (iskrivljeni plural od "Hrist") i Skopci (kastrati) imali su prepoznatljiva homoseksualna, biseksualna i sadomazohistička obeležja u svojoj kulturi, folkloru i verskim obredima. Skopci koji su se bavili trgovinom imali su institucionalizovanu praksu starih trgovaca o usvajanju mladjih pomoćnika - ljubavnika kao njihovih sinova i naslednika. Nakon smrti starijih ljudi, njihovi naslednici su ponavljali proces sa još mladjima i na taj način su podizali trgovačku dinastiju», a nešto dalje: «Oko 1910. godine u Rusiji se pojavila grupa pesnika koji su sebe nazivali seljacima - ne samo zbog svog porekla, nego i zato što je sudbina i opstanak seljačkog načina života bio njihova središnja tema. Nesumnjivi vodja ove grupe bio je homoseksualac Nikolaj Kljujev (1887-1937), poreklom iz seljačke porodice koja je pripadala sekti hlista. Njegova velika ljubav bio je Sergej Jesenjin (1895-1925), […]».
forza roma ::Pričati o Rasputinu iz političke prizme , a ne dodirnuti okultizam i crnu magiju je gotovo nezamislivo. Bio je više nego mračna ličnost koja je zbog same činjenice da je bio blizak sa ruskom caricom stvorila prostor za pop manipulaciju. Niko ne zna , niti će se saznati da li je pola od toga tačno što nam se prezentuje(Alister Krovli: Samo naivni ljudi veruju da je istorija onakva kakvom je predstavljaju knjige i školska literatura).
Ono što je forza roma nedovoljno jasno započeo povezujući Alistera Kroulija (1875 – 1947.) i Grigorija Jefimoviča, bazira se upravo na pomenutoj sekti hlisti, hlist, hlistas ili hlistis.Na dnevnik.rs/modules.php?name=News&file=print&sid=23411 pod naslovom ''Istorija tajnih društava'', 26, 7.5.2005., Miško Lazović, piše: «Narednih godina Krouli još više ulazi u inicijacijski svet tajnih društava. Putuje po svetu: u Indiji se bavi jogom i tantrizmom, čiji je cilj da se ukroti seksualna energija da bi se spoznalo “buđenje”. U Rusiji, dolazi u dodir sa sektom hlistasa iz koje je potekao famozni Raspućin. Upravo u toj sekti biva upućen u orgijske obrede koji će ga proslaviti».
Meni je interesantnije pratiti učestalost izdavanja domaće literature o Raspućinu negoli sami podaci o njemu.Pre ili oko 2006. godine u izdanju ''Nedeljnog Telegrafa'' (čini mi se da štampa ''Borba''), izašla je knjiga Renea Filep-Milera ''Sveti đavo (Raspućin i žene – genije razvrata i intriga; prorok koji je srušio Rusiju i cara)'' po ceni od 300, a u samoj redakciji po 210 dinara.
|